هیستوپاتولوژی دامپزشکی

هيستوپاتولوژي از ترکیب دو کلمه “هیستولوژی” به معنی “بافت شناسی” و “پاتولوژی” به معنی “آسیب شناسی” تشکیل شده است. هيستوپاتولوژي يكي از ابزارهاي اصلي تشخيص آزمایشگاهی بیماریها در علوم پزشکی و دامپزشکی مي باشد. مهمترین ترين مزيت استفاده از روش هاي هيستوپاتولوژي، توانايي آن در تشخيص دقيق برخي از بيماري‌ها و نيز تعین شدت و حدت آنها مي باشد. علاوه بر اين، امروزه روش هاي هيستوپاتولوژيک در کنترل کیفی مواد غذایی فراوری شده با منشاء دامی در سطح جهانی کاربرد زیادی یافته و به یکی از مهمترین تستهای تشخیصی تبدیل گشته است.

جهت انجام آزمايش‌های بافت شناسی و پاتولوژی ابتدا مقداري از بافت مورد نظر را به ضخامت حداکثر 5 میلیمتر تهيه و سپس با قرار دادن آن در مواد پایدار كننده به آزمایشگاه ارسال مینمایند.

 

رايجترين ماده تثبيت كننده محلول 10% فرمالين بافر شده مي باشد. براي تهيه فرمالين 10% يك قسمت (مثلاً 100 سي سي) فرمالين تجاري را با 9 قسمت (مثلاً 900 سي سي ) آب مخلوط نموده و از آن براي نگهداري اوليه بافت مورد نظر استفاده شود. برای بافر نمودن آن از 4 گرم فسفات سدیم منو بازیک و 6.5 گرم فسفات سدیم دی بازیک استفاده می شود.

توجه شود که همواره نسبت حجم محلول پایدار کننده به نمونه بافتی باید حداقل 10 به 1 باشد.

همچنین ضخامت نمونه اخذ شده بیش از 0.5 سانتیمتر نباشد.

برای نمونه های پاتولوژی باید ازلبه ضایعه نمونه برداری انجام شود. بطوری که هم بافت سالم و هم بافت آسیب دیده در نمونه باشند. همواره شرح حال کامل شامل جنس، سن، گونه دام و تاریخچه و علایم بیماری باید همراه با بافت مورد نظر به آزمایشگاه ارسال گردد.

لیست آزمایشات قابل انجام

  • شناسایی بافت های غیر مجاز در فراورده های غذایی با منشا دامی
  • آسیب شناسی بیماری های دام و طیور و آبزیان و حیوانات آزمایشگاهی
  • ایمونو هیستو شیمی
  • بررسی تغییرات بافتی در حیوانات آزمایشگاهی

در خبر نامه ی ما عضو شوید

با عضو شدن در خبرنامه از خبر های آزمایشگاه مطلع شوید.

آدرس

تهران، بلوار فردوس شرق، خیابان قبادی، خیابان اعتمادیان، پلاک 29، طبقه 5

تلفن

09350711155

ایمیل

laboratoryama@gmail.com

پیمایش به بالا